Zeeschildpadden leggen hun eieren op stranden om zich voort te planten, honderden per nest, afhankelijk van de soort. Hun eieren zijn tijdens de incubatietijd in het nest gevoelig voor omgevingsomstandigheden – zoals temperatuur en neerslag (Ackerman 1997). Deze factoren zijn van invloed op de overlevingskansen en ook op het geslacht van de nakomelingen (Santidrian-Tomilo et al 2015).
Door hoge temperaturen komen minder eieren uit en worden meer vrouwelijke zeeschildpadden geboren. Door meer regen daalt de temperatuur in het nest wat de ontwikkeling van de embryo’s bevordert en tegelijkertijd ook bemoeilijkt, omdat natte eieren minder zuurstofdoorlatend zijn. Opwarming van de aarde en meer en zwaardere neerslag hebben dus negatieve invloed op de overlevingskansen van zeeschildpadden.
Het geslacht van zeeschildpadden wordt bepaald halverwege de incubatietijd. Het verschilt per soort en per regio bij welke temperatuur mannetjes of vrouwtjes geboren worden. Bij bijvoorbeeld karetschildpadden (Caretta caretta) in de Caribische zee is de kans op een mannetje of vrouwtje 1 op 1 bij een temperatuur van 29 graden, met een marge van 2-3 graden dat beide geslachten voorkomen. Boven de 31 graden worden er alleen vrouwtjes geboren, beneden de 27 graden alleen mannetjes (Ackerman 1997). Als de voorspelling uitkomt dat deze eeuw de temperatuur op aarde 4 graden stijgt, dan is klimaatverandering een grote bedreiging voor het voortbestaan van zeeschildpadden. Er wordt momenteel onderzoek gedaan of de verhouding mannetjes-vrouwtjes al aan het verschuiven is, door het meten van de temperatuur in nesten. Er wordt ook onderzocht of het mogelijk is het geslacht van de uitgekomen jongen te bepalen met behulp van de embryonale vloeistof die in de eieren achterblijft.
Veel soorten zeeschildpadden zijn al bedreigd en staan op de IUCN rode lijst van bedreigde soorten. Dit komt door allerlei andere omgevingsfactoren: het verdwijnen van hun leef- en voedselgebieden zoals koraalriffen en zeegrasvelden, het verdwijnen van (beschermde) stranden om te nesten, legale en illegale visserij, bijvangst in netten, en beschadiging door schroeven van scheepvaart. Omdat zeeschildpadden migrerende soorten zijn, is lokale bescherming niet voldoende en is Internationale samenwerking hard nodig om de knelpunten zo veel mogelijk op te lossen.
CoralGardening geeft voorlichting en lezingen over het belang koraalriffen als habitat en voedselgebied voor onder andere schildpadden en streeft naar meer beschermde zeegebieden. Tijdens onze duiken voor het nemen van beschermende maatregelen, het aanplanten van koraal en monitoring van de CoralGarden en de omliggende riffen noteren wij onze waarnemingen van schildpadden en registreren deze in de lokale database. Deze wordt vervolgens gedeeld met regionale en landelijke overheden, milieu-organisaties en universiteiten. Zo worden zeeschildpadden in de Golf van Thailand en rond Koh Tao, schildpad eiland, gemonitord en kunnen betere beschermende maatregelen genomen worden.