Beton wordt vaak gebruikt om constructies onder water te bouwen. Zo worden betonblokken toegepast als ankers om boeilijnen aan vast te maken, zodat boten aan kunnen leggen. Of als obstakels om illegale visserij tegen te gaan. Ook windmolens en kademuren worden van beton gemaakt. Het is een bekend gegeven dat beton in de tropen na een aantal jaren overgroeid wordt met algen, koraal en vissen er hun schuilplaats bij vinden. Dit proces kan een aantal jaren duren. Voor ons is het een uitdaging om dit proces te versnellen. Meestal is het oppervlak van een betonnen bouwwerk glad; het biedt daardoor weinig schuilplaats voor kleine organismen.
Als een koraallarfje na de bevruchting een plaats zoekt om zich te vestigen, verkiezen ze liefst een plaats waar vissen niet direct bij kunnen, zodat ze niet opgegeten worden. Een vlak betonnen oppervlak is niet geschikt voor dit kleine koraal larfje. Ook kleine krabben, garnalen en vissen willen juist graag een holletje hebben om zich in te verschuilen. Dan rijst de vraag “Hoe kan je het oppervlak van het beton zodanig maken dat mariene leven er zich thuis voelt?”.
Er worden 12 betonnen blokken gemaakt voor de nieuwe structuur van Suara Pulau die op Coral Day in het water gaat. We besluiten om verschillende oppervlakten aan de bovenkant van de blokken te maken om te kijken of het verschil maakt. We kiezen voor 4 verschillende oppervlakten, steeds drie keer vergelijkbaar gemaakt.
Het eerste oppervlak is gewoon beton, waar we groeven in trekken om een ruwe oppervlak te krijgen.
In de volgende set blokken steken we dood koraal en schelpen. Dit is een mooi natuurlijk materiaal waar nieuwe koraallarfjes zich makkelijk op kunnen hechten. De schelpen en het koraal dat we gebruiken is wat we van het strand oprapen.
Het derde paar blokken is voorzien van een laag poedersuiker. We hebben geruchten vernomen dat door poedersuiker op het natte beton te storten de samenstelling van de bovenste laag verandert. En dat koraal daar liever op groeit. Helaas kunnen we daar geen wetenschappelijk onderzoek, noch bewijs van vinden. Dan maar gewoon uittesten of er iets van waar is.
In de laatste drie beton blokken doen we in het natte beton fruit resten. Deze resten halen we als het beton uitgehard is weg, zodat er verschillende gaten in het beton zitten. Deze gaten zijn ideaal voor allerlei kleine organismen, zoals schaaldieren, koraallarfjes en vissen.
Dit is geen wetenschappelijk verantwoord onderzoek, maar wel een eerste opzet. Mochten we zichtbaar verschil ontdekken dan gaan we in de toekomst nader onderzoeken hoe op een kostenefficiënte manier betonnen oppervlakken geschikter gemaakt kunnen worden voor mariene leven.
Heb jij kennis, ervaring of ideeën hoe we het oppervlak beter geschikt kunnen maken voor mariene leven? Laat het ons dan weten!
“De echte methode om kennis op te doen is het experiment.”
William Blake – Engels dichter, tekenaar en kunstschilder 1757-1827